Son Gül
Son Gül Beni yabancı bildin Seni en çok ben tanırdım oysa Ben yabancın değilim senin Adını andım hep bu dağda , bayırda İçimde filizlenen aşkını Ektim gördüğüm her toprağa Ektim ki insanlığa bir armağanımız olsun Bu beni yakan Sevda İnsanlar büyüyen fidanların gölgesinde Sevdam en güzel evresinde Sonra sen sevdamı kökünden söküp de Attın uğranmaz bir çöplüğe Küllerinden doğdu sevdam Kimsenin bilmediği bir gül çıktı içinden O gül öyle güzeldi ki Yüreğimde açan son gül o olsun istedim Adına Songül dedim Ben bir daha da hiç kimseyi sevmedim