Sigara Dumanı

 

Kahvemi alıp çıktım balkona . Hava nasıl da soğuktu . Sigaramı alıp çaktım çakmağı , biraz olsun içim ısınır sandım .

Baktım yoldan geçen insanlara . Bir yerlere yetişme çabası vardı hepsinin yüzünde    ya da bir yerlerden kaçma çabası 

Bir ben durup bakıyordum etrafa , herkes bir yerlere gidiyordu . Derken zil çaldı , açtım kapıyı . Karşımda duruyordun . İçeri buyur edip , Balkona çıkıp sigara içmeyi teklif ettim . Şaşırmıştın . ‘Sigara ve sen ha’ dedin ‘sigara ve sen’  . Evet , dedim. ‘İyi de sen sigara içmezdin ki Yasin,  dedin 

‘’Sen şimdiye kadar ağzına sigara almamış beni ‘sigaramın dumanına sarsam saklasam seni’ dedirtecek kadar’’ 

dediğim günü hatırlıyor musun .. işte o gün dedim ki ‘sen benim en büyük alışkanlığımsın . seni kendimde tutamazsam alışkanlıklarım değişir.. ‘ Bakma şimdi evime gelip arkadaşça sohbet ettiğimize ben seni kendimde tutamadım . Sen benden gitmişsin’  

“Yasin sen neler diyors… “ ‘kesme lafımı lütfen. İlk bittiği gün yine bu balkondaydım . Sigara nasıl içilir bilmeden yaktım sigarayı , çektim içime .. Öksürdüm . O zaman anladım işte . Sen benim içimde tutamadığım sigara dumanımdın’ 

“Yasin kendine gel” 

‘ sen zaten benden gitmişsin , ben nasıl kendime geleyim. Bu arkadaş kalma saçmalığını da burada bitirelim’ 

“Beni bunları söylemek için mi buraya çağırdın”

‘Ben seni hiçbir yere çağırmadım . Kalbime harbersiz girdiğin gibi evime de habers.. ‘ 

Kapıyı çarptın gittin ve seni o gün bitirdim ..